കണ്ണുകൾ തുറന്നെൻ്റെ
സുഹൃത്തേ ,നോക്കൂ നേരെ
മുന്നിലായൊരായിരം
കവിത വിടരുന്നു!

പൂക്കണി കാണാനെത്ര
നാളായി കാത്തിടുന്നു
പൂക്കാലം പൂത്താലങ്ങ-
ളേന്തി വന്നെത്തിടുന്നു

കർണികാരങ്ങളിളം
കാറ്റിലായ് ചാഞ്ചാടുന്നു
സൗവർണ സങ്കല്പങ്ങൾ
പൂത്തിരി കൊളുത്തുന്നു

സന്ധ്യയാകുന്നൂ മുഖ-
മുയർത്തി നീലാകാശം
തന്നിലേക്കൊരു മാത്ര
നോക്കി നിന്നാലും സഖേ,

കണ്ണിൻ്റെ കണ്ണായൊരു
കണ്ണുണ്ടെന്നറിഞ്ഞാലും
എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത
കവിതയ്ക്കുറവത്രേ!

ഉള്ളിലുമാകാശത്തു
മൊന്നുപോലപ്പോൾ കാണാം
ഉണ്മയായൊരായിരം
നക്ഷത്രത്തുടിപ്പുകൾ

നോക്കുകൾ പതിക്കുന്ന
ദിക്കിലൊക്കെയും കേൾക്കാം
വാഗർത്ഥമൊരുമിക്കും
സംഗീതസാഫല്യങ്ങൾ

മർത്ത്യൻ്റെ പഞ്ചേന്ദ്രിയ
സിദ്ധിയെത്താലോലിക്കും
ശക്തിതൻ സാക്ഷാത്കാര
സൗന്ദര്യസമ്പൂർത്തിക